در دوران جمعبندی تقريباً همه دانشآموزان دغدغه مشتركی دارند: «فاصله كوتاهی تا كنكور مانده است و هنوز كتابهايی را نخوانده يا نيمهكاره گذاشتهام.»
اگر فرصت را صرف خواندن مباحث باقيمانده كنيم، تسلط خود را بر آنچه تاكنون خواندهايم از دست ميدهيم و اگر به فكر تسلط بر موضوعات مطالعهشده باشيم، با مطالبی كه تاكنون فرصت نكردهايم بخوانيم چه كنيم؟
بگذاريد پرسشي را طرح كنيم: اگر كنكور را دو ماه به عقب بيندازند، آيا قول ميدهيد دو هفتهي مانده به كنكور مجدداً اين دغدغه را نداشته باشيد؟ مسلماً نه! حتي اگر بيشتر از دو ماه هم كنكور عقب بيفتد، باز هم همين دغدغه، مشكل محوري عدهي زيادي از دانشآموزان خواهد بود.
خوب! پس چاره چيست؟ مثالي بزنيم: از صبح به باغ ميوهای رفتهايم تا سيب بچينيم و عصر، بار كاميونها كنيم تا به سردخانه ببرند. تا عصر سخت كار كردهايم و هر يك به فراخور حال خويش، مقداري سيب چيدهايم. حال اطلاع ميدهند كاميونها آمدهاند و فقط دو ساعت وقت داريم سيبها را بار كنيم.
كدام راه عاقلانهتر است؟ هنوز به چيدن مقدار بيشتری سيب ادامه دهيم يا آنچه را كه چيدهايم در جعبه بگذاريم و بار كاميونها كنيم؟ اگر به چيدن ادامه دهيم، مسلم است كه مقدار سيب بيشتري خواهيم داشت؛ اما وقتي سرگرم اين كار هستيم، كاميونها ميروند و سيبها بر زمين ميمانند و خواهند گنديد؛ يعني همهي حاصل كارمان يا بخش مهمي از آن، از بين خواهد رفت.
در حالي كه اگر بتوانيم در فرصت باقيمانده، همهي سيبها را «جمعآوری» و بار كاميونها كنيم، تمام حاصل خود را از آنِ خويش كردهايم.
اكنون نيز بايد همه آنچه را خواندهايم، از آنِ خويش كنيم؛ يعني بر آن مسلط شويم. وسوسه مطالعه مباحث جديد در دوران جمعبندی، منجر به از دست دادن تسلط بر بخش مهمی از آموختهها خواهد شد و نتيجه مطلوب را در كنكور نخواهيم گرفت.
پس مصممتر از هميشه براي « دوران جمعبندی » آماده شويد.
با آرزوی موفقیت شما داوطلبان عزیز